PUDLAŚKI FRAZY I SŁOVA - ŠMEREKIETA

         Davno mene ne było, ščo zusiem ne oboznačaje, ščo ja propav ;) 

Mocno Vam vsem diakuju, po perše za pudtrymku v tôm diêli vozvraščanija do pudlaśkoho jazyka, mnohije z Vas pudskazuvali de šče možna najty ludy hovoriaščy po-svojomu (abo po-pudlaśki), je tut ne jaki-aby uspichy i dumaju što chutko možna bude podilytysie z Vami novymi materyjałami. Sam ne mohu doždatysie! Diakuju Vam za dopomohu i diakujučy Vam budu prybližatysie do fonetyčnoji cennosti osobienno našoho terenu, ščo ne ja prostym, ale jak hožeńko vôno zvučyt!

Maju nadieju, ščo i dalš pujdete zo mnoju de šče možna dojti na tôj cikavoj stiežcy!

Disiaka słovo, jakije bude paklinom u moim zemlukom z seła Pašenki i paru seł kruhom.

Šmerekieta je słovom, jakije ja puznav diakujučy svoim rodzicam i koli dovełosia proveryty de siahaje joho korystanie to ne vychodit vôno za seło Hołovno, de je (abo było) vôno znane i okolicy za Wisznicami, de tože lude znajut toje słovo, ale korystalisie jôm čut šyrše čym u Paszenkach i v Hołovni.

VAŽNOJE: Koli chtoś znaje toje słovo, a žyve dalš za tyje miêstia, jakije ja nazvav to skažyte, prošu; mojeji viêdy ne možna nazvaty povnoju i z povnostiu je mnohije rêčy okryty tumanom tajny ;)

Šmerekieta značyt:

a) rod chrustu, hulok verbovych abo berezovych, z kotorych robili miêtły.

(rodzaj chrustu, gałęzi wierzbowych lub brzozowych, z których robili miotły)

b) samu verbovu abo berezovu miêtłu

(samą wierzbową lub brzozową miotłę)

Prykłady:

- Idy nad rêčku, narezaty šmerekiety bo brat tvôj vse miêtły vže zhłumiv, treba novych narobity.

- Daj mene šmerekietu, ońde u kutkovi stojit to tôj piach pozamiêtaju. 

- E! Pered dveryma nohi obmietaj! Vôt, ode šmereketa, ja udoma śnihu ne potrebuju.

Trymajteś!

Do nastupnoji vstrečy.